سید محمد حجازی
سید محمد حجازی ملقب به مطیع الدوله؛ نویسنده، رمان نویس، نمایشنامه نویس، مترجم،
سیاست مدار و روزنامه نگار معاصر ایرانی بود. او در ۲۵/ فروردین سال ۱۲۸۰ خورشیدی در تهران
متولد شد ودر ۱۰ بهمن ۱۳۵۲( در تهران) در گذشت ، .پدرش سید نصراللّه مستوفی ( وزیر لشکر )
اهل تفرش و از مستوفیان دوره قاجاریه ( ۱۳۴۴ـ۱۲۰۹ قمری ) بود. محمد در ۱۴ سالگی پدرش را
از دست داد . پس از آنکه تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدرسه سن لوئیِ تهران به پایان رساند.
در سال ۱۳۰۰ از طرف وزارت پست و تلگراف به فرانسه رفت .در آنجا دانشنامه مهندسی در تلگراف
بی‌سیم گرفت و پایان نامه خود را در برلین به فارسی ترجمه کرد. سپس به وطن بازگشت و به
تحصیلات خود در رشته ادبیات فارسی در تهران ادامه داد ، و به استخدام وزارت پست و تلگراف
درآمد. سپس عهده دار سمت‌های مختلفی شد، از جمله مدیر مجله «ایران امروز»، و «پست و
تلگراف و تلفن»، شد و مقالات خود را در نشریات آن زمان بخصوص باباشمل، به چاپ می رساند.
سایر سمت های وی عبارت از :. مدیریت کمیسیون مطبوعات ؛ سازمان پرورش افکار ؛ عضو
فرهنگستان ایران، رئیس انجمن فرهنگی ایران و پاکستان، رئیس بهداشت روانی و سلامت فکر، رئیس
اداره رادیو و انتشارات و تبلیغات ایران و در ادوار دوم و سوم سناتور انتصابی و در ادوار چهارم و
پنجم، سناتور انتخابی تهران بود. به زبان های فرانسه و انگلیسی تسلط داشت. بارها به هندوستان،
امریکا و اروپا سفر کرد. در باباشمل مقاله می نوشت. مدتی بخاطر سکته ناقص قلبی در اغما بود.
حجازی صاحب سبکی نو و دلنشین در نویسندگی است و همین امر او را در دستهٔ نویسندگان بزرگ
قرار می‌دهد. او داستان های کوتاه و قطعات ادبی کوتاهی نوشته و آنها را در کتاب های خود انتشار
داده است.
در ۷۲ سالگی در چهارشنبه ۱۰/ بهمن ماه سال ۱۳۵۲ش در تهران در گذشت .
کتاب آینه در سال 1307 شمسی انتشار یافته و داستان « بابا کوهی» و«یک فیلسوف
بزرگ »و « شیرین کلاه » شهرت فراوانی برای وی به ارمغان آورد.